تشخیص تفاوت بین خطا و عدم قطعیت مهم است. خطا به شکل اختلاف بین یک نتیجه تک و مقدار واقعی تعریف می شود. در عمل، خطاي اندازه گیري مشاهده شده، اختلاف بین مقدار مشاهده شده و مقدار مرجع می باشد. بدین ترتیب، خطا چه تئوري، چه مشاهده شده یک مقدار تک است. در اصل، مقدار خطاي معین میت واند به صورت یک تصحیح براي نتیجه به کار گرفته شود.


نکته: خطا یک مفهوم ایده آل است و امکان شناخت دقیق خطاها وجود ندارد.


در حالی که، عدم قطعیت شکل یک گستره یا بازه را به خود گرفته و چنانچه براي یک روش آنالیزي و نوع نمونه معین تخمین زده شود، میتواند براي تمام تعیین هاي دیگر نیز توضیح داده شود. عموماً نمی توان از عدم قطعیت براي تصحیح یک نتیجه اندازه گیري استفاده کرد.

براي این که باز هم بیشتر این تفاوت را نشان دهیم، می توان گفت که نتیجه یک آنالیز پس از تصحیح آن ممکن است این شانس را داشته باشد که بسیار نزدیک به اندازه ده قرار گرفته و در نتیجه خطاي قابل چشم پوشی در آن وجود داشته باشد، در حالی که، خیلی ساده عدم قطعیت آن آنالیز ممکن است همچنان بزرگ باشد. علت آن میتواند این باشد که تجزیه گر هنوز در مورد میزان نزدیکی آن نتیجه به مقدار اندازه ده اطمینان بالایی ندارد.
عدم قطعیت نتیجه اندازه گیري هرگز نمی بایست به عنوان خود خطا و یا خطاي باقیمانده پس از تصحیح تفسیر شود.